jeden jedyny

См. также в других словарях:

• jeden jedyny — {{/stl 13}}{{stl 7}} absolutnie jedyny, nie ma (nie było lub nie będzie) drugiego takiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden jedyny brat mi pomógł. Jeden jedyny raz byłem nad morzem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jedyny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jedynyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwiązywanie krzyżówek to moja jedyna rozrywka. Jedyne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jedyny — jedynyni 1. «tylko jeden, nie mający poza sobą innego; tylko ten, wyłączny» Jedyny przyjaciel, żywiciel rodziny. Jedyna pociecha. Jedyne dziecko. ◊ Jeden jedyny «wyrażenie używane dla podkreślenia jedyności danej rzeczy czy zjawiska; bezwzględnie …   Słownik języka polskiego

• jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

• Bóg — 1. Bogiem a prawdą «mówiąc szczerze, w istocie, naprawdę»: Powróciłem na wakacje do Polski i tak skończyły się moje studia paryskie, które, Bogiem a prawdą, nigdy się nie zaczęły – bo nie wiem czy dwa razy przez cały pobyt pojawiłem się na tym… …   Słownik frazeologiczny

• wiedzieć — 1. Kto (go, ich itp.) wie; Bóg (jeden, jedyny) wie; Bóg raczy wiedzieć; pot. czort, licho (go, ją, ich itp.) wie; diabli (go, ich, je itp.) wiedzą; diabeł wie; cholera (go, ich itp.) wie «słowa wyrażające różne wątpliwości»: – Do kościoła chodzi? …   Słownik frazeologiczny

• punkcik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a || u, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. punkt (zwykle w zn. 1.): Przeglądając się w lustrze, dostrzegła ledwie widoczne punkciki na czole.; w zn. 5.: Jest to jeden jedyny punkcik, w którym się nie zgadzamy.; w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• monotyp — m IV, D. u, Ms. monotyppie; lm M. y 1. biol. «jedyny gatunek jakiegoś rodzaju, jedyny przedstawiciel tego rodzaju» 2. druk. «maszyna drukarska do odlewania pojedynczych czcionek i automatycznego składania ich w wiersze o żądanej długości» 3. żegl …   Słownik języka polskiego

• один — одна, одно, укр. один, одна, одно, блр. одзiн, др. русск. одинъ, одина, ст. слав. ѥдинъ, ѥдина, ѥдино, но также ѥдьнъ, ѥдьна, ѥдьного и т. д. (часто в Супр., Ляпунов 167 и сл.; Дильс, Aksl. Gr. 94), болг. един, една, едно, сербохорв. jѐдан,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Der Einzige und sein Eigentum — „Der Einzige und sein Eigentum“ ist das Hauptwerk von Max Stirner, das im Oktober 1844, vordatiert auf 1845, im Verlag von Otto Wigand in Leipzig erschien. Max Stirner. Der Einzige und sein Eigenthum, Leipzig, 1844 Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

• pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… …   Słownik frazeologiczny